I nareszcie się spotkaliśmy. Po ponad miesiącu spotkaliśmy się we Wrocławiu, abyśmy mogli podsumować nasz projekt. 

Wywiadów, które zostaly przeprowadzone przez uczestników bardzo dobrze się słuchało. Niekótre aż zapierały dech w piersi. Jesteśmy bardzo zadowoleni z efektów. Dodatkowo mamy już pomysły na kolejne wspólne projekty, więc mamy nadzieję, że w tej grupie jeszcze nie raz będziemy mieli okazję razem pracowac :D 

Tym czasem czeka nas jeszcze sporo pracy związanej z publikacją, czy pisaniem raportu, ale mają taką energię i zapał do pracy wiemy, że szybko się z tym uwiniemy. 

Dziękujemy wam wszystkim za wasz wkład w projekt i za to, że mogliśmy poznać tak zakręconą grupę. Cudownie się z wami pracowało :) 

Minęło już prawie dwa tygodnie od zakończenia spotkania w Janowicach. Przez cały ten czas ciągle zastanaiwamy się co słychać u naszych uczestników, jak idzie im praca z ich wywiadami. Z tego co wiemy od niektórych osób praca wre, niektórzy dopiero zaczynają, a inni są już umówieni na wywiad. Oby tak dalej! 

Nie możemy napisać, że to już jest koniec, ponieważ tak nie jest, jednak i tak jest nam bardzo przykro, że musimy opuścić już Janowice Wielkie. Ostatni tydzień spędzony tutaj był bardzo fajnym czasem. Poznaliśmy wspaniałych ludzi, pełnych pasji, bardzo kreatywnych i chętnych do dalszej pracy. 

Nie chcemy w tym miejscu płakać, dlatego też nie bedziemy się rozpisywać za bardzo. 

Z tego miejsca jako grupa inicjatywna chcemy życzyć naszym uczestnikom sukcesów z ich wywiadami. Trzymamy za was kciuki!

Pamiętajcie, że zawsze możecie na nas liczyć w chwilach załamania, kiedy coś wam się nie będzie udawało (choć wiemy, że jesteście tak kreatywni, że wszystko wam się uda). Trzymajcie się ciepło i widzimy się już w październiku na spotkaniu ewaluacyjnym :D 

To już przedostatni dzień naszej przygody w Janowicach Wielkich. Dopiero wieczorem mamy chwilę czasu, aby napisać kilka słów o tym dniu. 

Cały dzień upłynął nam na rozmowach o Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Najpierw rozmawialiśmy o historii Ireny Sendler, a następnie poznaliśmy historię Sławy i Izydora Wołosiańskich, którzy to ryzykując własne życie (podobnie jak Irena) ukrywali w swojej piwnicy 39 Żydów. Historia ta jest naprawdę niesamowita i godna olbrzymiego rozpowszechnienia. 

To było niesamowite. Przygotowane dla nas spotkanie okazało się ogromnym sukcesem. Odwiedzili nas seniorzy z Janowic Wielkich- Pan Władzio, Pani Ania, Pani Wiesia oraz Pani Maria, która jest "menagerem" Pana Władzia. 

Każdy z gości opoiedział nam niesamowitą historię swojego życia. 

Pan Władzio opowiadał o swojej pracy, o tym, że był cukiernikiem i przez bardzo wiele lat prowadził cukiernię w Janowicach Wielkich. 

Pani Ania, która prywatnie jest żoną pana Władzia, opowiadała nam o swoim dzieciństwie, o życiu ocidziennym, a także o jej ulubionych serialach. 

Pani Wiesia natomiast opowiadała o tym, że razem z mężem mieszkając w Niemczech szukali jakiegoś ładnego miejsca w Polsce, w którym mogliby zamieszkać i tak oto trafiła do Janowic Wielkich. 

To tyle jeśli chodzi o wczorajszy wieczór. Teraz może kilka słów o dziesiejszym dniu. Cały dzień upłynął nam na rozmowie o hostorii. Najpierw pracowaliśmy nad hisotrią naszych gości, następnie przygotowywaliśmy hisotryczną oś czas, aby na zakończenie skupić się na historii naszej i naszych rodzin. Stworzyliśmy też mapę, na które zaznaczaliśmy gdzie my mieszkamy, a skąd pochodzą nasi przodkowie. analizując tą mapę mogliśmy porozmawiać o tym, co było przyczyną tych zmian. 

Wieczorem czeka nas seans filmowy. Już wiemy, że będziemy oglądać "Dzieci Ireny Sendlerowej". Caly dzień historia! 

Wczorajszy wieczór był pełen niespodzianek. Kalina przygotowała dla nas wieczorek inscenizacji teateralej. Bawiliśmy się do późnych godzin wieczornych. Rano pracowaliśmy ze stereotypami, które to pojawiają się w naszym społeczeństwie. Po południu naszym zadaniem było wcielania się w role- jedna osoba z pary był dziennikarzem, a druga bohaterem wywiadu. W ten sposób mogliśmy sprawdzić się w roli zarówno początkującego dziennikarza, jak również wcielić się w wylosowaną przez nas role. Wieczorem czeka nas spotkanie z gośćmi- ciekawe kto to będzie. Poki co uciekamy. Do napisania jutro :) 

Pierwszy dzień upłynął nam bardzo szybko. Do południa czekaliśmy na przyjazd uczestników. Następnie przez resztę dnia graliśmy w gry integracyjne, poznawaliśmy samych siebie. Mieliśmy też czas na zapoznanie się z projektem, harmonogramem, celami, a także programem "Młodzież w Działaniu"